“Bridge of Life” สะพานแห่งชีวิตในเกาหลี มีคนมาฆ่าตัวตายเพิ่ม 4 เท่าหลังปรับปรุงใหม่

Mapo Bridge สะพานข้ามแม่น้ำฮันในกรุงโซลประเทศเกาหลี มีอีกชื่อหนึ่งที่หลายคนเรียกว่า “Bridge of Life” สะพานแห่งชีวิต ด้วยความที่เป็นสะพานที่ชาวเกาหลีนิยมมากระโดดเพื่อฆ่าตัวตายมากที่สุด คือมีคนกระโดดสะพานไปแล้ว 1,301 คนภายใน 5 ปี ทางรัฐบาลและบริษัทเอกชนหลายรายในเกาหลี ร่วมกันปรับปรุงสะพานแห่งนี้ใหม่ โดยทำทุกทางเพื่อที่คนจะได้ไม่ไปคิดสั้นบนนั้นอีก สิ่งที่ทำก็เริ่มตั้งแต่ทาสีขอบสะพานเป็นสีขาว แล้วเขียนข้อความให้กำลังใจ เช่น “ช่วงเวลาที่สดใสที่สุดในชีวิตกำลังรอคุณอยู่”, “ความกังวลของคุณจะหมดไปเมื่อคุณแก่ตัวขึ้น” , “ช่วงเวลาที่ยากลำบากจะลอยผ่านไปเหมือนน้ำข้างล่างนี้นี่แหล่ะ” ทำตู้โทรศัพท์ ยกหูปุ๊บได้ปรึกษากับจิตรแพทย์เลย ทำรูปปั้น ให้คนคิดถึงช่วงเวลาแก่เฒ่ากับช่วงเวลาที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน คือได้อ่านข่าวเมื่อหลายปีก่อน คุ้นๆ ว่ามีการแชร์ไปเยอะมาก ซึ่งน่าชื่นชมในความพยายามของที่เกาหลีมาก วันก่อนคิดถึงข่าวนี้ขึ้นมาเลยเสิร์ชข้อมูลดู ปรากฏว่าเจอข่าวที่น่าสนใจ ผลจากการปรับปรุงสะพานข้ามแม่น้ำฮันใหม่ จากสถิติพบว่าจำนวนคนที่มากระโดดสะพานฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้นจากเดิม 4 เท่า !!! คือกลายเป็นว่ายิ่งโปรโมทสะพานนี้มากเท่าไหร่ คนก็ยิ่งสนใจและเมื่อถึงเวลาคิดสั้น ก็เลือกที่จะมากระโดดบนสะพานนี้มากขึ้นตามไปด้วย จน Kim Ki-yong ผู้ว่าเมืองโซลต้องออกมายอมรับว่านี่เป็นแนวคิดที่ไม่ประสบความสำเร็จ (รายงานจาก WSJ) จากความโด่งดังของสะพานแห่งชีวิตนี้ เมื่อปีที่แล้วนาย Sung Jae-gi นักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิความเท่าเทียมชายหญิงในเกาหลี ตัดสินใจกระโดดสะพานนี้ต่อหน้าทีมงาน เพื่อขอให้สังคมช่วยบริจาคเงินให้องค์กร NGO ของเขาก่อนที่จะล้มละลาย หลังจากที่กระโดดลงจากสะพานต่อหน้าผู้คน […]

khajochi

February 26, 2014

เมื่อสตีฟ จ็อบส์เข้าฝัน

ช่วงที่อยู่ระหว่างการรอคำตอบจากทีมงานเรื่องที่ว่าจะได้เข้ารอบ 5 คนสุดท้ายในการแข่งแฟนพันธุ์แท้สตีฟ จ็อบส์รึเปล่านั้น ผมก็อ่านหนังสือและศึกษาข้อมูลไปด้วย แต่ด้วยความที่เป็นเรื่องที่ตัวเองชอบอยู่แล้ว ก็เลยจริงจังมากไปหน่อย ผมอ่านหนังสือเช้าจรดเย็น ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ระหว่างเดินทางไปทำงานก็นั่งดู Keynote กลับถึงบ้านไม่ทำอะไรนั่งเปิดเว็บเก็บข้อมูล จดนั่นโน่นนี่ หักโหมหนักจนนอนตี 4 ทุกคืน เรียกได้ว่าอาทิตย์นั้นผมอยู่แต่กับเรื่องของจ็อบส์ตั้งแต่ลืมตายันหลับตานอน จนในที่สุดก็ลามไปถึงในฝัน … ใช่ครับ .. สตีฟ จ็อบส์มาเข้าฝัน (กรี๊ดดดดด) >< ในฝันเป็นยังไงบ้าง .. คือผมจำได้รางๆ นะ ผมเห็นภาพสตีฟ จ็อบส์ในเวอร์ชันที่แก่แล้ว ใส่แว่น หน้าตาเหมือนกับในหน้าปกหนังสือ แต่เป็นภาพสีไม่ใช่ขาวดำ ในฝันเราไม่ได้คุยอะไรกัน คือผมกำลังเดินไปที่ไหนซักแห่งนึงอยู่ เป็นถนนสีขาว ยาวไปแบบไม่รู้จบ แล้วก็เห็นจ็อบส์แกลอยมา แล้วก็ลอยไป จะว่าคล้ายๆ ผีหลอกก็ได้นะ ผมก็เดินไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าช่วงท้ายเหมือนมีผีจ็อบส์โผล่ออกมาหลายตัว เยอะขึ้นเรื่อยๆ บินว่อนบนล่างซ้ายขวาเลย ไอ้ผมก็กลัว ก็พยายามวิ่งหนีสุดชีวิต สุดท้ายผมก็ตื่นขึ้นมา เหงื่อแตกพลั่กๆ นาทีที่ลืมตา ก็เห็นหนังสือจ็อบส์เล่มหนาวางอยู่ข้างเตียง (ผมอ่านทุกคืนก่อนนอน) ก็มีอาการตกอกตกใจเล็กน้อย เพราะหน้าปกพี่แกจ้องเขม็งซะขนาดนั้น […]

khajochi

February 22, 2012

สตีฟ จ็อบส์กับผม (Steve Jobs and I)

เช้าวันที่ 6 ตุลาคม 2011 ผมทราบข่าวการเสียชีวิตของสตีฟ จ็อบส์จาก @CherryJaja ที่โทรมาปลุก ความรู้สึกแรกในตอนนั้นมันบอกไม่ถูก รู้สึกมึนๆ เบลอๆ แต่ก็ลุกขึ้นมากดดูจากโทรศัพท์ พอรู้ว่าเป็นเรื่องจริง ก็เปิดคอมฯ อ่านข่าวโน่นนี่ให้วุ่น ก่อนหน้านี้ ผมรู้ว่าจ็อบส์กำลังจะตาย เพราะถึงแม้จ็อบส์จะต่อสู้กับโลกมะเร็งในตับ ซึ่งคนทั่วไปจะเสียชีวิตภายใน 3 ปี มีแค่ 25% เท่านั้นที่รอดมาได้ 5 ปี .. แต่จ็อบส์สู้กับโรคนี้มานานถึง 8 ปีแล้ว พอได้ข่าวว่าเขาประกาศลาออกจากการเป็น CEO มันก็พอจะทำใจไว้ล่วงหน้าบ้าง แต่ไม่ใช่ตอนนี้ พอรู้สึกตัวอีกที น้ำตาก็ไหลออกมา … ผมนั่งร้องไห้เป็นเด็กน้อยอยู่นานพอสมควร ความรู้สึกมันไม่เหมือนกับคนใกล้ตัวต้องมาจากไป แต่มันเหมือนกำลังสูญเสียสิ่งที่เคยยึดเหนี่ยว และเป็นแรงบรรดาลใจมาตลอด คล้ายกับวันที่รู้ว่าไมเคิล แจ็คสันจากโลกนี้ไปแล้ว มันอาจจะดูโอเวอร์ บางคนอาจจะถามว่าเป็นเอามากนะเนี่ย .. ซึ่งก็เป็นเอามากจริงๆ นั่นแหล่ะ แต่ถ้าคุณได้รู้จักผม ก็จะรู้ได้ทันทีว่าเพราะอะไร ครั้งแรกกับแมค คนรอบข้างผมจะรู้ว่า ผมมีสิ่งที่ชอบอยู่ไม่กี่อย่างในชีวิต และถ้าชอบก็จะชอบมากถึงขั้นเอามาเป็นส่วนนึงของชีวิต ซึ่งสตีฟ […]

khajochi

October 7, 2011