case study

สิงคโปร์ถือเป็นบ้านแห่งที่ 2 ของผม ทั้งนี้ก็เพราะแม่ผมเป็นคนสิงคโปร์-มาเลเซีย เรามีญาติๆ อยู่ที่โน่นพอสมควร และช่วงอาทิตย์ก่อนผมก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวที่สิงคโปร์เป็นเวลาถึง 4 วันเต็ม การไปเที่ยวโดยมีคนท้องถิ่นที่เป็นญาติๆ พาชมประเทศ ก็ทำให้ได้เรียนรู้อะไรมากมายที่ไม่เคยคิดถึงมาก่อน โดยเฉพาะเรื่องที่คาใจผมมานานคือการเปิดบ่อน “คาสิโน” ในประเทศที่คนเกลียดอบายมุขและยาเสพติดเป็นอันดับต้นๆ ของโลก เมืองไทยเราก็เคยมีการพูดถึงเรื่องนี้มาหลายครั้ง ก็น่าสนใจว่าแล้วที่สิงคโปร์เค้าแก้ปัญหากันอย่างไร รัฐบาลรับมือกับความไม่เห็นด้วยได้ยังไง Marina Bay Sands รีสอร์ทและคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในโลกตอนนี้ กลายเป็นสัญลักษณ์ของประเทศควบคู่ไปกับสิงค์โตทะเล ( Merlion) ซึ่งจากการไปเดินรอบๆ ก็พบว่ามันใหญ่จริงๆ สวยงามและน่าหลงไหล ผมได้นั่งคุยกับญาติๆ ซึ่งก็ถือว่าเป็น Trader ในบริษัทต้นๆ ของประเทศ และก็คุยกับครูท่านหนึ่งที่สอนเด็กๆ สิงคโปร์มานานจนตอนนี้ได้รีไทร์ตัวเองแล้ว ความเห็นของทั้งคู่น่าสนใจดี เรื่องมันเกิดขึ้นช่วงปี 2004-2005 เมื่อรัฐบาลของสิงคโปร์ ที่ขึ้นชื่อว่าหูตาไวที่สุดประเทศหนึ่ง ได้ออกมาทำนายว่าวิกฤติเศรษฐกิจจะเกิดขึ้นอีกครั้งในช่วงปี 2008-2010 สิงคโปร์เป็นประเทศที่ไม่มีทรัพยากรอะไรเลย ถ้าคนตกงาน บริษัทต่างชาติหนีไปลงทุนที่อื่น รัฐบาลไม่สามารถหางานให้คนทำได้ จะบอกให้ไปทำนาก็ไม่มีที่ให้ทำ รัฐบาลสมัยนั้นพยายามยื้อด้วยการเชื้อเชิญต่างชาติมาลงทุนให้มากขึ้น แต่จีนที่มาแรง ทำให้หนทางเริ่มมืดมน “ลีเซียนลุง” นายกรัฐมนตรีเลยตัดสินใจประกาศข่าวช็อคประเทศว่าสิงคโปร์กำลังจะมีบ่อน “คาสิโน” เกิดขึ้น […]