blog

” ความทุกข์ … หากเล่าสู่กันฟังจะลดลงครึ่งนึง ส่วนความสุข … ถ้าเราแบ่งปัน มันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า” นิ้วกลม – โตเกียวไม่มีขา

อาชีพของผมคือโปรแกรมเมอร์ .. งานหลักคือการเขียนโปรแกรม .. ในชีวิตนี้ผมเขียนโปรแกรมมาก็เยอะ  จนจำไม่ได้แล้วว่าเยอะแค่ไหน ..​แต่ในส่วนหนึ่งของฮาร์ดดิสก์เครื่องคอมพิวเตอร์ที่บริษัท .. ภายในไฟล์หลายหมื่นไฟล์ .. โปรแกรมหลายล้านบรรทัด .. มีโปรแกรมเล็กๆโปรแกรมหนึ่งที่ผมเองก็จำไม่ได้แล้วว่าเขียนขึ้นมาตอนไหน รู้แต่ว่าผมตั้งชื่อโปรแกรมนั้นว่า MC .. เขียนด้วยภาษา java .. อยู่ในแพ็กเกจ run.me.some.times โปรแกรมเล็กๆความยาว 42 บรรทัด .. ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไรมากมาย .. หน้าที่ของมันเพียงแค่แสดงผลของจำนวนของวัน เวลา .. ย้อนหลังกลับไปจากวันนี้ .. ไปถึงวันที่ 5 ธันวาคม 2548 ทำไมต้องวันที่ 5 ธันวาคม 2548 ? เพราะมันเป็นวันแรกที่เราสองคนเปลี่ยนความสัมพันธ์ จากคำสั้นๆ ที่เรียกกันว่า “เพื่อน” ที่ใช้กันมากว่า 13 ปีแล้ว .. กลายเป็นคำที่สั้นกว่า ที่เรียกว่า “แฟน” ถึงผมไม่ได้สั่งโปรแกรมนี้ให้ทำงานในทุกๆวัน แต่ก็เข้ามาลองกดดูเป็นบางโอกาส ว่าตอนนี้เวลาผ่านมาจากวันนั้นนานแค่ไหนแล้ว […]

Graph from Google Trends “AIA จะเจ๊ง ?? “ ข่าวเดียวสยบทุกความเคลื่อนไหว … 

My Desk this morning … Liverpool’s t-shirt , jersey , mouse pad , flaq , scarf , print ads … plus 2 milk can , joke cup … bla bla bla … what the $#@%

One of the most exiting moment in my dev life , when i saw my baby (iRET) running live on my iPhone. Thanks apple for approve my (fake) identities 😛

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา มีเล่น buddy ที่บริษัท .. ไม่เคยได้ของเทคดีขนาดนี้ แต่ที่ชอบที่สุดก็เป็นอันที่อยู่ในรูป .. คิดได้ไงน้อง .. Thanks นะต๊อบ : D

สมัยเด็กเคยดูในหนัง รู้สึกว่าการได้ประชุมข้ามประเทศพร้อมๆกันหลายที่นี่มันน่าสนุกเสียจริงๆ .. ในโลกแห่งความเป็นจริง .. เอ .. มันก็ไม่เห็นจะเท่ห์ตรงไหนเลยแฮะ ที่อยู่ในสายคือฝรั่งคนนึงที่เวลา 6 โมงเช้าที่แคนนาดา .. อีกกลุ่ม 4 คนอยู่ลอนดอน .. และอีกหนึ่งหนุ่มไทยนั่งโว้ยบิ๊กเปา ไส้กรอกชีสเซเว่นอยู่เมืองไทย .. ขณะนี้เวลา 21.35 น. ใครนะที่บอกว่าโลกกลม

# ส่วนหนึ่งของประสบการณ์ดีๆ ในการผจญภัยญี่ปุ่น แบ่งออกเป็นจำนวนกี่ตอนก็ไม่รู้ ไม่เรียงลำดับวัน ดึงออกมาจากสมองน้อยๆ และไดอารีส่วนตัว เพื่อเก็บไว้อ่านยามแก่ .. ท่านใดสนใจโปรดติดตาม ————————————————————————————————– “Coffee or Tea ?” …. “หืมมมม” … ผมงัวเงียขึ้นมาจากผ้าห่มผืนบางๆ เป็นเสียงปลุกที่แปลกที่สุดเท่าที่เคยได้ยิน “อุ๊ย .. เอ้อ รับชารึกาแฟไม๊คะ” แอร์นึกขึ้นได้ ท่าทางผมจะถูกมองว่าเป็นคนญี่ปุ่นอีกแล้ว “อื้ม … ขอชาเขียวแล้วกันครับ” ผมตอบ “นี่ค่ะ อีกชั่วโมงเราจะลงที่สนามบินคันไซแล้วนะคะ” สนามบินคันไซ … ญี่ปุ่น … ทำไมคืนนี้ฝันดีอย่างนี้นะ ขอนอนต่ออีกหน่อยเถอะนะ .. งืมๆ ญี่ปุ่น .. ญี่ปุ่นนน ———————————–  8 ชั่วโมงก่อนหน้านี้  —————————————————- เครื่องออกตอนตี 1 แต่มาถึงสนามบินตั้งแต่ 6 โมงเย็น เป็นการแสดงออกถึงความไม่ตื่นเต้นกับการเดินทางไปญี่ปุ่นครั้งนี้ของผม หนึ่ง สอง […]

** ทดสอบทำ podcast ครั้งแรก สวัสดี … ดากานดา นี่แก .. แกคงไม่เชื่อหรอกนะว่าฉันจะมี Podcast กะเค้าเป็นเหมือนกัน … จะว่าไปฉันเองยังไม่เชื่อตาตัวเองเหมือนกันล่ะ แต่ก็เอาเถอะ ยังไงตอนนี้แกก็ได้เข้ามาใน Podcast ของฉันแล้ว ฉันมีเพลงเพราะๆ ที่แกจะได้ฟังเวลาแกนั่งวาดรูปส่งอาจารย์จอมเฮี้ยบนั่นไงล่ะ… ดากานดา … วันนี้ฉันมีเพลง Better Together ของ Jack Johnson … เนี่ยพึ่งไปได้มาจากเจ้าฟู่เหยิน ยังอุ่นๆอยู่เลย … อยากให้แกลองฟังดูว่ะ ไข่ย้อยไข่ย้อย