รีวิว: ลำซิ่งซิงเกอร์ – ฮา พอ ผ่าน

ได้มีโอกาสไปดูละครเวทีเรื่อง “ลำซิ่งซิงเกอร์” ซึ่งประเด็นที่น่าสนใจที่สุดคือนี่เป็นการจัดแสดงละครเวทีครั้งแรกของค่ายหนังอารมณ์ดี GTH

อันที่จริงแล้วส่วนตัวชอบดูละครเวทีของนักศึกษา ชอบความสดใหม่ กล้าคิดหล้าทำ กล้าสร้างสรรค์ ทุกปีก็จะไปอุดหนุนละครเวทีของคณะสถาปัตย์ จุฬาฯ

เนื้อเรื่อง

แววตา (แพนเค้ก-เขมนิจ จามิกรณ์) รักและฝันอยากเป็นนักร้องหมอลำ แต่มารวย (นันทิดา แก้วบัวสาย) แม่ของแววตาเกลียดหมอลำมากและสั่งห้ามไม่ให้เธอร้องหมอลำ

ปลัดขิก (เต๋อ-ฉันทวิชช์ ธนะเสวี) เพื่อนชายคนสนิทที่แอบชอบแววตาตั้งแต่เรียนประถม น้อยหน่า (โอปอล์-ปาณิสรา พิมพ์ปรุ) รุ่นน้องในโรงเรียนที่แอบชอบปลัดขิกตั้งแต่เรียน เลยเป็นคู่ปรับกับแววตามาตลอด

แววตาโกหกแม่ว่าไปทำงานเป็นสาวออฟฟิสที่กรุงเทพฯ แต่ความจริงแล้วแววตา เป็นนักร้องหมอลำโดยใช้ชื่อในวงการว่า “มีแวว แก้วอีสาน” นักร้องประจำคณะลำซิ่ง เดอะ กลาส ออฟ ภูธร โดยมีเฮียเขี้ยว (ตู้-ดิเรก อมาตยกุล) เป็นหัวหน้าคณะ และเจ๊แกร่ง (ซันนี่ ยูโฟร์) กระเทยร่างใหญ่ เป็นพี่สาวคนสนิท

เรื่องมาเกิดเมื่อเฮียเขี้ยวรับงานแสดงที่หมู่บ้านนกกระจิบซึ่งเป็นบ้านเกิดของมีแวว และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวดราม่าแต่ฮา

จากละครนักศึกษาสู่ละครเวทีใหญ่ 21 รอบ

ลำซิ่งซิงเกอร์เป็นละครเวทีของคณะนิเทศจุฬามาก่อน ซึ่งยุคนั้นก็เป็นทั้งเต๋อและโอปอล์เป็นนักแสดงด้วยตัวเอง เพราะงั้นเรื่องการเข้าถึงบทไม่น่าเป็นห่วง

ส่วน GTH บริษัทที่เทพเหลือเกินเรื่องทำหนัง แต่ไม่เคยทำละครเวทีมาก่อน ก็ได้พี่เลี้ยงอย่างคุณถกลเกียรติ มาช่วยให้คำปรึกษา (โดย GTH เองก็ช่วยปั้นหนัง “รักจับใจ the movie” ช่วยทางซีเนริโอ บริษัทของคุณบอยเช่นกัน)

จะมีก็แต่นักแสดงที่ไม่เคยร่วมงานกับ GTH และไม่เคยแสดงละครเวทีเลยอย่าง “แพนเค้ก-เขมนิจ” ซึ่งพอทุกคนได้ยินชื่อนางเอกละครลำซิ่ง เป็นแพนเค้กแล้วก็ร้อง หืมมมมม ???

แต่วิจารณ์ในหัวคงไม่ได้อะไร นอกจากจะไปพิสูจน์ด้วยตัวเอง
[Spoil]

  • ละครแสดงที่รัชดาลัย เธียเตอร์ สถานที่ดีมาก เดินทางสะดวก ดูมุมไหนก็ชัด
  • ละครเริ่มด้วยความงงๆ ช่วงแรกเป็นไปอย่างช้า คงเพื่อปรับอารมณ์คนดูให้อินก่อนมั้ง
  • เริ่มมาสนุกเมื่อเปลี่ยนฉากแรกไปสู่เมืองกรุง แสงสี การแสดง ไอเดียการเปิดตัวสวยงามมาก
  • แพนเค้กเปิดตัวด้วยภาพนักร้องหมอลำ ซึ่งทีแรกรู้สึกว่าไม่ค่อยเข้า แต่พอเริ่มร้องไปซักพักแล้วเข้าใจว่าทำไมถึงเลือกแพนเค้ก
  • คือบทนี้ให้หนูนา, คริส, แพ๊ตตี้, ไอซ์ หรือเหล่านางเอก GTH มาเล่นไม่เหมาะจริงๆ แหล่ะ คือควรต้องสวยสง่าระดับนึง เล่นดราม่าได้ มีเสน่ห์
  • เต๋อ, นันทิดา, ซันนี่ เป็นบทเสริมๆ กันได้โอเค ไม่เด่นมาก
  • คนที่เจ๋งสุดในเรื่องต้องยกให้โอปอลล์ คือบทนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว บางช่วงดูเยอะไปหน่อย แต่ก็เรียกเสียงฮาได้ เอาอยู่มากๆ
  • เป็นละครกึ่ง Comedy-Drama ไม่ถึงกับเป็น Musical เพลงไม่เยอะ
  • เพลงธีมไม่ติดหูเท่าไหร่
  • ชอบไอเดียในการเล่นกับฉาก เช่นตกเหวลงข้างล่าง แต่ไปโผล่ด้านบนของอีกฉาก หรืออย่างฉากในรถทัวร์ตอนกลางคืน โหแสงสีสวยมาก มันระยะทางของการดู
  • ช่วงดราม่านันทิดาร้องเพลงได้เพราะมาก
  • ฉากที่ดีที่สุดคือตอนจบ ที่มีการเล่นกับคนดู ผมเห็นคนข้างๆ ลุกขึ้นมาปรบมือไปกับบนเวที กรี๊ดกร๊าดสนุกแบบหมดลำซิ่ง(อินเตอร์)ไปด้วย
โดยรวมแล้ว “ลำซิ่งซิงเกอร์” เป็นละครที่ Port จากฉบับนักศึกษาเล่นกัน มาเป็นละครใหญ่ได้เต็มตัว แต่ก็มีจุดที่ขัดใจบ้าง เพราะบางครั้งบทก็เป็นการเล่นมุขวนๆ กันอยู่ที่เดิม โดยเนื้อเรื่องไม่ได้เดินหน้าเท่าไหร่ (ตามสไตล์ละครนศ.)
ผมชอบแพนเค้กนะ เพราะก่อนดูไม่ได้หวังมาก พอเห็นการแสดงจริงๆ แล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะ
จุดขายของละครคือ “ความสนุก” ตามชื่อของเรื่อง และบทโดยรวมทั้งหมด ซึ่งก็ถือว่าทำได้ดี คือไม่สุด แต่ก็ไม่ได้กริบ แถมช่วงท้ายทำได้ดีกว่าทุกช่วง เลยทำให้ตอนจบรู้สึกดี
สรุปแล้ว สนุกพอใช้ได้ นักแสดงดี แสงสีไม่อลังการมาก เหมาะไปดูกับเพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้อง แก้เครียดครับ 
7.5 / 10