รีวิว: คิดถึงวิทยา – หนังน่ารัก อารมณ์เหงา ดูแล้วอิ่มใจ

358 คือจำนวนวันที่หนังเรื่องล่าสุดของ GTH เข้าฉายในโรง นั่นคือเรื่อง “พี่มาก .. พระโขนง” นั่นหมายความว่าเกือบ 1 ปีเต็มๆ ที่เราไม่ได้ดูหนังของ GTH เลย ถึงแม้ระหว่างนั้นจะมีซีรีย์ฮอร์โมนมาคั่นเวลาก็เถอะนะ

GTH กลับมาแล้ว พร้อมกับหนังที่ต้องบอกว่าเป็นสไตร์จีทีเฮ๊ช~จีทีเฮช (ทำเสียงสูง) นั่นคือหนังรัก Romantic-Comedy ดูได้ทุกเพศทุกวัย ออกจากโรงแล้วอมยิ้มอยากกอดคนข้างๆ

ซึ่งนั่นก็เป็นที่มาของอีกหลายเสียงวิจารณ์ว่า “อีกแล้วเหรอ ?“

อ่านเพิ่ม: รวมเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากหนัง “คิดถึงวิทยา” และเรื่องที่คุณอาจไม่รู้มาก่อน

บทหนังที่เล่นท่ายาก

เราเคยเห็นการตั้งคำถามใหม่ๆ เกี่ยวกับความรักในหนังของ GTH และชูขึ้นมาเป็นประเด็นใหญ่ของบทหนัง ไม่ว่าจะเป็น

“คนสองคนที่ไม่รู้จักชื่อกัน” ใน กวนมึนโฮ
“เด็กกับผู้ใหญ่จะรักกันได้รึเปล่า” ทั้งใน บ้านฉันตลกไว้ก่อน และ รัก 7 ปีดี 7 หน

จุดเด่นของหนังคิดถึงวิทยาที่ถูกชูออกมาตั้งแต่การโปรโมทเลยคือการตั้งคำถามที่ว่า “คนสองคนจะรักกันได้หรือเปล่าถ้าไม่เคยเจอเลย ?” ซึ่งถ้าเทียบกับเรื่องก่อนๆ นี่น่าจะเป็นท่าที่ยากกว่ามาก โดยเฉพาะการเขียนบทและตัดต่อให้ดูเข้าใจ

พี่ต้น นิธิวัฒน์ ธราธร ผู้กำกับ Season Change, หนีตามกาลิเลโอ ได้รับหน้าที่มากำกับหนังเรื่องนี้ ด้วยลายเซ็นต์ที่เป็นเอกลักษณ์คือการเล่าเรื่องและมุมมองผ่านภาพสวยๆ แต่ด้วยท่ายากขนาดนี้ก็เป็นจุดอ่อนได้เหมือนกันถ้าสื่อออกมาได้ไม่ดีหนังก็จะเป๋ไปไกลเลย

นักแสดงระดับซุปเปอร์สตาร์

ช่วงหลัง GTH เริ่มใช้นักแสดงระดับซุปเปอร์สตาร์มาแสดงในหนังมากขึ้นเรื่อย ไล่มาตั้งแต่ เคน ธีรเดช (รถไฟฟ้ามาหานะเธอ), นิชคุณ (รัก 7 ปีดี 7 หน), มาริโอ้ (พี่มาก .. พระโขนง)

บี้ สุกฤษฎิ์ วิเศษแก้ว รับบทเป็น “ครูสอง” บทบาทในหนังคือเป็นครูที่มีอารมณ์น่ารักๆ ออกฮาๆ มีความตั้งใจอย่างแน่วแน่ ซึ่งก็ต้องบอกว่าเรื่องนี้ “บี้ แสดงเป็น บี้” จริงๆ เพราะบทเหมือนถูกเขียนมาให้เหมาะกับตัวเขาเลย

ตรงข้ามกับ พลอย เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์ รับบทเป็น “ครูแอน” ที่เรื่องนี้ลบภาพพลอยจอมเหวี่ยง แรง โวยวาย และมีความร้ายอยู่ในตัวไปได้เลย นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เราได้เห็นพลอยในบทน่ารักๆ ดูแล้วเคลิ้มกว่าเรื่องอื่นๆ

หนังน่ารัก อารมณ์ Feel Good ในอีกรูปแบบหนึ่งของ GTH

[Spoil]

• หนังเริ่มด้วยการตัดสลับไปมาระหว่างปี 2554 ที่ครูแอนได้มาสอนในโรงเรียนแพกลางน้ำ กับปี 2555 ที่ครูสองได้เข้ามาสอนในปีต่อมา
• การตัดสลับในช่วงแรกทำได้ลื่นมาก เราเรียนรู้ตัวละคร, สถานที่ รวมถึงข้อจำกัดต่างๆ ของทั้งคู่ได้อย่างรวดเร็ว
• บี้ แสดงได้ตลกดี บทเอ๋อๆ บ๊องๆ ตลกหน้าตายนี่เหมาะกับเขามาก
• พลอย ในบทที่ไม่เหวี่ยงก็ดูไม่ชินตาเท่าไหร่ แต่เธอก็ขึ้นกล้องมากในเรื่องนี้ ดูแล้วเคลิ้มลืมภาพเจ๊โหดไล่ตบเมียชาวบ้านในละครไปได้เลย

• ฉากโรงเรียนกลางน้ำทำได้เหมือนจริงมากๆ จนดูไม่ออกเลยว่านี่คือฉากที่สร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด
• เด็กในเรื่องน่ารักน่าชัง และหน้าตายไปหน่อย แต่ถ้าเรื่องความตลกคือมันโคตรตลกเลย เล่นเอาขำทั้งโรง ตรงนี้ชอบนะ หนังตลกกว่าที่คิดเยอะเลย
• ดูทีแรกเหมือนเด็กจะเยอะ แต่พอดูๆ ไปก็เริ่มจำแต่ละคนได้ ถึงแม้ไม่เด่น แต่ก็มีมุมน่ารักๆ ให้ได้เห็นเยอะเหมือนกัน

• ส่วนที่ไม่ค่อยชอบคืออารมณ์ของหนังเรื่อยๆ เนิบๆ ไปหน่อย คือไม่มีอารมณ์บิวด์แบบขึ้นสุดลงสุดแบบหนังรักเรื่องก่อนๆ ไม่ค่อยรู้สึกลุ้นตามตัวละครเท่าไหร่
• เรื่องการถ่ายภาพ GTH ก็โชว์เทพอีกแล้ว โดยเฉพาะฉาก Long Take อย่างตอนพาไปจุดต่างๆ รอบโรงเรียนกลางน้ำ ที่ตัดสลับให้เห็นครูแอน กำลังว่ายน้ำกับเด็กๆ กล้องลอยมาข้างบนเป็นยุคครูสอง เล่นมวยปล้ำบนดาดฟ้า 
• อีกฉากคือตอนที่ครูสองลอยโคม คือกล้องลอยขึ้นไปตามโคม แพนออกไปที่งานลอยกระทงเชียงใหม่ เห็นบรรยากาศจากด้านบนแล้วภาพสวยมากๆ

• ถ้าบอกว่าสองคนเค้าคิดถึงกันได้เพราะความเหงา ก็ต้องบอกว่าเออใช่เลย หนังมันเหงาจริงๆ บรรยากาศมองไปรอบๆ เรายังรู้สึกเหงาแทนตัวละครเลย
• ไดอารีถูกใช้แบบสะบักสะบอมมาก ทั้งตกน้ำ ไฟไหม้ ฉีกขาด แต่ก็เป็นสื่อที่ดีมาก ทำให้เข้าใจตัวละคร ว่าเขารักกันได้ยังไง ตรงนี้ถือว่าผ่าน
• มีความรู้สึกว่าเรื่องนี้บี้เด่นกว่าพลอย 1.25 เท่าเห็นจะได้
• บางคนบอกเรื่องนี้เหมือนหนัง il Mare ของเกาหลี แต่ผมว่าไม่เหมือนเลยนะ เพราะสองคนไม่ได้ติดต่อกันไปมาขนาดใน il Mare จริงๆ คือแทบไม่เคยคุยกันผ่านอะไรเลย

• สัญลักษณ์ในหนังมีเยอะมาก โคตรเยอะเลยเหอะ มีตั้งแต่เสากลางโรงเรียน, ไดอารี, มุมที่นั่งบนดาดฟ้า, เด็กที่หยุดเรียนกลางคัน
• มุมมองภาพที่สลับสองคน ในมุมเดียวกันแต่คนละตำแหน่ง อันนี้เก๋ไก๋ดี

• ไม่ชอบท่อนฮุคของเพลงประกอบหนังเท่าไหร่ แต่ชอบท่อนแรกมากกกกกก โดยเฉพาะตอนที่ขึ้นเพลงมาในหนัง ขนลุกเลย เนื้อหามันสื่อถึงเรื่องราวของสองคนนี้ได้ดีมากจริงๆ
• ฉากท้ายๆ ที่ครูแอนตัดสินใจเลือก ดูไม่ค่อยรู้สึกว่าลุ้นเท่าไหร่ คงเพราะหนังมันไม่ได้บิวด์มากอย่างที่บอกตอนแรก
• แต่ตอนจบอันนี้ทำได้น่ารักดี มีอารมณ์ขำๆ และก็ดูอิ่มมาก

บัตรเชิญรอบสื่อ ทำเป็นจดหมาย แล้วก็มีไดอารีจิ๋วให้ด้วย น่ารักจุง

khajochi