อยากเขียนอะไรไว้สักหน่อย ในช่วงเวลาที่อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงเวลาคลอดลูกแล้ว เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำ แล้วก็น่าตื่นเต้นมากที่สุดช่วงนึงในชีวิต
ย้อนเวลากลับไป … ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องการมีลูกเลย ไม่เคยนึกเห็นภาพตัวเองกับการมีลูกน้อยเลย คือไม่ใช่ว่าไม่อยากมีลูกนะ แต่ตามประสาผู้ชาย Geek อย่างเรา คือการมีลูกดูเป็นเรื่องที่ห่างไกล
แต่เมื่อตัดสินใจว่าจะมีลูกแล้ว ก็พยายามดูแลทุกอย่างให้ดี ให้เต็มที่ ความรู้สึกรับผิดชอบต่อครอบครัวมันก็เริ่มมาเองโดยอัตโนมัติ
โดยปกติผมเองเป็นคนไม่ดูแลตัวเอง แต่พอถึงเวลาต้องดูแลเชอรี่ที่ท้องอยู่ ก็พยายามเต็มที่
ช่วงเวลา 9 เดือนไม่ใช่เวลาสั้นๆ เลย ถือเป็นช่วงที่ทดสอบความพยายามและความอดทนในการดูแลทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ทุกเช้าที่นอนตื่นขึ้นมา แล้วเห็นเชอรี่ท้องโตขึ้นเรื่อยๆ เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นมาก
โดยเฉพาะครั้งแรกที่ได้ยินเสียงหัวใจลูกเต้น, ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าลูกจากการ Ultrasound, ครั้งแรกที่ได้จับท้องเชอรี่แล้วลูกดิ้นให้เรารู้สึก
ทั้งหมดมันเป็นเรื่องมหัศจรรย์จริงๆ นะ
ผมเป็นคนไม่รักเด็ก เกลียดเด็ก ชอบแกล้งเด็ก
แต่ในช่วงเวลา 9 เดือนที่ผ่านมา แม้จะยังไม่ได้เห็นลูกตัวเอง ความรู้สึกเหล่านั้นก็เริ่มหายไป
อยู่ดีๆ ผู้ชายที่ไม่ค่อยมีความรู้สึกอะไร ก็เริ่มมองเด็กๆ แล้วยิ้ม เริ่มอยากรู้ว่าต้องเลี้ยงเด็กยังไง เริ่มอยากเดินห้างที่แผนกเด็ก ดูของใช้ ดูเสื้อผ้าเด็ก … เห้ย มันเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อกับตัวเองเหมือนกัน
ถ้าถามว่า ในอีกไม่กี่ชั่วโมงจะถึงเวลาคลอดแล้ว รู้สึกยังไงบ้าง ?
บอกเลยครับว่า “กลัว” … กลัวมาก กังวลมาก เครียดมาก
คือผมเป็นห่วงเชอรี่มาก เราอยู่ด้วยกันแค่สองคนมาโดยตลอด ตัวติดกัน ไปไหนไปด้วยกัน แต่ทุกวันที่เชอรี่ท้องโตขึ้น มันก็ทำให้ผมเป็นห่วงเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ กลัวเค้าจะไม่ปลอดภัย อยากอยู่ข้างๆ อยากอยู่ดูแลตลอดเวลา
เวลาแห่งการคลอดเป็นช่วงเวลาแห่งชีวิตเหมือนกันนะ ถึงแม้ทุกวันนี้เทคโนโลยีทางการแพทย์จะเจริญขึ้นมาก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกกลัวทั้งหลายมันหายไปได้ซักเท่าไหร่เลย
แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ต้องยิ้มให้กำลังใจอีกคนนึง ซึ่งน่าจะกลัวและกังวลกว่าผมเป็นร้อยเป็นพันเท่า
นอกจากความกลัวแล้ว ตอนนี้ก็มีความรู้สึกตื่นเต้น อยากให้เวลาผ่านไปไวๆ อยากเห็นลูกแข็งแรง อยากเห็นเชอรี่ปลอดภัย ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลยแหล่ะ ในหัวจะมีอะไรวิ่งวุ่นเต็มไปหมด >__<
ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่าเวลาที่เราเห็นภาพพ่อแม่ที่ถ่ายรูปกับลูกน้อยใบแรกในห้องคลอด ทำไมเค้าถึงได้ดูมีความสุขขนาดนั้น … มันมีทั้งความโล่งใจ และดีใจอยู่เต็มเปี่ยม
ซึ่งผมอยากจะสัมผัสเวลาแบบนั้นเต็มทีแล้วจริงๆ นะ
ขอให้พรุ่งนี้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี จะรออุ้มน้องวชิ และรอกอดลูกไปพร้อมๆ กับเชอรี่นะ
รักทั้งสองคนที่สุดเลย
M
