ประสบการณ์ครั้งแรกกับค่าย Young Webmaster Camp ค่ายเจาะลึกวิชาชีพเว็บมาสเตอร์

สุดสัปดาห์นี้มีเรื่องตลกเรื่องนึงเกิดขึ้น

คือผมเป็นคนนึงที่ไม่เคยได้เข้าไปสัมผัสหรือเข้าไปดูค่ายสำหรับเยาวชนนักศึกษาชื่อดังค่ายหนึ่งมาก่อนเลยในชีวิต .. แต่ภายในเวลาแค่ 2 วันที่ได้ไปเข้าร่วม ผมแปลงกายจากคนนอก กลายเป็นคนใน และข้ามไปถึงขั้นเสนอตัวเป็นผู้จัดการค่ายนี้เสียเองในปีหน้า !! แถมยังได้รับเลือกด้วยแน่ะ

ค่ายนี้มีชื่อว่า “Young Webmaster Camp” ค่ายเจาะลึกวิชาชีพเว็บมาสเตอร์สำหรับนิสิต-นักศึกษา

อะไรคือ YWC ?

สำหรับใครที่อาจจะยังไม่รู้จัก Young Webmaster Camp (YWC) คือค่ายเจาะลึกวิชาชีพเว็บมาสเตอร์สำหรับนิสิต-นักศึกษา อธิบายสั้นๆ คือกิจกรรมที่เอาเด็กนักศึกษามารวมกันช่วงปิดเทอม มาเรียนทำเว็บแบบเข้มข้น และภายใน 3-4 วันที่เข้าค่าย ทุกคนจะต้องทำเว็บจริงๆ ออกมาให้สำเร็จ

ค่ายนี้ก่อตั้งโดยสมาคมผู้ดูแลเว็บไทย (Thai Webmaster Association) คนที่มาสอนในค่ายก็เป็นเทพในวงการเว็บไทย โดยเด็กที่จะมาเข้าค่ายนี้ได้ต้องผ่านการคัดเลือกจากผู้สมัครทั่วประเทศ เรียกได้ว่าเอาเด็กเทพ มาให้เทพสอนอีกที (จะกลายเป็นอะไรฟะเนี่ย)

เอาเข้าจริงๆ ผมได้ยินเรื่องราวของค่ายนี้มานานละ เพราะเขาจัดมาตั้ง 11 ปีแล้ว เคยช่วย PR ให้บ้าง แต่ก็ไม่ได้รู้หรอกว่าข้างในเขาทำอะไรกัน

สิ่งที่ทำให้สนใจจริงๆ เกิดจากการที่ได้เห็น อ.ศุภเดช (@Ripmilla) มีอาการตื่นเต้นและ Alert อย่างมากทุกครั้งที่พูดถึงค่ายนี้ คือปกติผมไม่เคยเห็นแกทำแววตาเป็นประกายขนาดนี้ถ้าไม่ได้เจอของกินขั้นสุดยอดหรือการ์ตูนที่โคตรสนุก

ว่าแล้วก็เลยลองเข้ามาสัมผัสกับความเป็นไป การทำกิจกรรมของค่ายนี้ดูสักครั้งเมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา และก็โดนจนได้

นักศึกษา + มืออาชีพ + พี่รุ่นก่อน

สมัยเรียนมหาลัยผมเคยเป็นรองประธานเชียร์ที่วิศวะลาดกระบัง ตอนนั้นเราก็เป็นเด็กกิจกรรมคนนึงแหล่ะ และก็เคยจัดค่ายหลากหลายมากมาย โดยโมเดลของ “ค่าย” ส่วนใหญ่ในไทยก็คือ

ถ้าค่ายสำหรับเด็กมัธยม ก็สอนเรื่องการสอบเข้ามหาลัย โดยพี่ในมหาลัย
ถ้าค่ายสำหรับเด็กมหาลัย ก็สอนเรื่องการทำงาน โดยพี่คนทำงาน

ปัญหาของค่ายลักษณะนี้คือคนสอนบางทีก็เก่งแหล่ะแต่ไม่ได้เก่งแบบขั้นสุดยอด คือมักมาจากเส้นสายคนรู้จัก หรือรุ่นพี่ศิษย์เก่า

อีกปัญหาคือความสัมพันธ์ของเด็กที่จบไปจากค่าย มักจะมีแค่ช่วงแรกและก็จางหายไป เมื่อพวกเขาได้เข้ามหาลัยจริงๆ หรือได้ทำงานจริงๆ ดังจุดประสงค์ของค่าย

แต่สำหรับค่าย YWC มันทำให้ผมเพิ่งได้เห็นโมเดลของการจัดค่ายแบบนี้ขึ้นมา

  • คนจัดคือสมาคมผู้ดูแลเว็บไทย ซึ่งกรรมการในสมาคมนี้ก็คือคนทำงานจริงๆ และเป็นกลุ่มเว็บอันดับต้นๆ ของประเทศด้วย
  • สมาคมมีหน้าที่หาตังค์ หางบมาจัดงาน หาคนเทพๆ มาสอน
  • ส่วนคนที่มีหน้าที่จัดการค่ายทั้งหมด เป็นรุ่นพี่ของ YWC รุ่นก่อน
  • เช่นปีนี้จัด YWC รุ่น 11 คนจัดงานคือรุ่นพี่ YWC รุ่น 10
  • แปลว่าเด็กที่เข้ามาปีนี้ ปีหน้าก็จะมีหน้าที่จัดค่ายให้น้องรุ่นต่อไป
ผลก็คือโมเดลนี้ทำให้เกิดค่ายที่มีคนสอนระดับมืออาชีพที่ทำเว็บขั้นเทพของเมืองไทยมาสอน
ส่วนคนที่จัดงาน ดำเนินงานทุกอย่างให้ดำเนินต่อไปได้ เป็นกลุ่มรุ่นพี่ที่ผ่านค่ายมาแล้ว
และคนเรียนก็เป็นเด็กที่ผ่านการคัดกรองมาอย่างดีอีกขึ้นหนึ่ง
จากค่ายเป็นครอบครัว
สิ่งที่ผมได้พบจากโมเดลค่ายแบบนี้ก็คือเรื่องความสัมพันธ์ของเด็กในค่ายกับรุ่นพี่ อารมณ์คล้ายระบบรับน้องในมหาลัย เพราะการที่รุ่นพี่มาดูแลรุ่นน้อง และปีต่อไปรุ่นน้องก็จะก้าวขึ้นมาสอนรุ่นต่อๆ ไปเรื่อยๆ มันทำให้มีความผูกพันธ์ที่ดีมาก
การที่มีมืออาชีพตัวจริงเข้ามาสอน แน่นอนว่าเนื้อหาน่าจะดี แต่ที่สนุกไปกว่านั้นคือตอนจบของค่าย เด็กทุกคนต้องทำเว็บจริงๆ ขึ้นมา แล้วก็ให้พวกมืออาชีพที่สอนนี่แหล่ะ เข้ามาวิจารณ์เหมือนตรวจข้อสอบอีกครั้งหนึ่ง
มันทำให้เกิดความสนุก ไม่มีอาจารย์คนไหนหรอกครับที่ไม่อยากเห็นผลงานของลูกศิษย์
ภาพที่ผมได้เห็นตลอด 3 วันที่ผ่านมา คือผมได้เห็น 
  • อ.ศุภเดช @Ripmilla ดี๊ด๊าอยากสอนน้องใจจะขาด แถมน้องจอย @Joyz แฟนสาวยังดูสนุกสนานกับค่ายนี้ไปด้วยตลอดเวลา
  • พี่ปอง @Jakrapong ที่สอนน้องมาตั้งแต่รุ่นแรก ลากภรรยามาค่ายด้วย 3 วันติด (ฮา) จนวันสุดท้ายต้องพาไปเที่ยวเพราะกลัวภรรยางอน
  • โน๊ต + ปอนด์ (Dek-d.com) คอมเม้นต์โปรเจ็คน้องๆ อย่างโหดเลือดสาด เสร็จแล้วเดินยิ้มแย้มไปคุยทักทายน้องๆ อย่างสนุกสนาน
  • เอิร์ธ @Jiraz ผู้จัดการค่ายปีนี้ ที่ปกติไม่ค่อยเห็นแกบ่นอะไร เจอหน้ากันทีแรกบอก “พี่ .. ผมเหนื่อยเหี้ยๆ” เสร็จแล้วก็ปรับสีหน้าเข้าโหมดยิ้มแย้ม กลับไปดูแลน้องๆ ในค่ายต่อ
  • รวมถึงพี่บอย @Macroart ที่ปกติเห็นแกจะนิ่งๆ มางานนี้แกแสดงอาการเป็นห่วงเป็นใยทั้งน้องๆ และงานค่ายอย่างมาก จนต้องแอบดูว่ามีน้องคนค่ายเป็นนางงามป่าววะ 555
  • รุ่นพี่ YWC รุ่นก่อนๆ หลายสิบคนขับรถทางไกลมาชลบุรีเพื่อเจอหน้าน้องๆ ปีนี้ พูดคุยดูแล เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันไปซะงั้น ซึ่งผมไม่เคยเห็นบรรยากาศแบบนี้ในค่ายอื่นๆ
“เฮ้ย … มันน่าสนุกดีว่ะ” ผมคิดในใจ
ซึ่งสุดท้ายในที่ประชุมสมาคมผู้ดูแลเว็บไทย ซึ่งผมเข้ามาเป็นกรรมการปีแรก ก็เลยเสนอตัวขอเข้ามาเป็นผู้จัดการค่ายในปีหน้า … และที่ประชุมก็ลุกขึ้นปรบมือทันที เพราะงานนี้ทุกคนรู้ว่า “แม่มโคตรเหนื่อย
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นอย่างไร จะเหนื่อยแค่ไหน รู้แต่ว่าผมรู้สึกว่าการได้ทำกิจกรรมกับเด็กรุ่นใหม่มันเป็นเรื่องน่าสนุกดี และก็ตัวเราเองก็น่าจะได้เรียนรู้อะไรจากค่าย YWC นี้ไม่มากก็น้อย
ปีหน้าเจอกันครับ … Young Webmaster Camp ครั้งที่ 12
รูปจาก – Young Webmaster Camp Fanpage, YWC.in.th