หลายคนที่ได้อ่านการ์ตูนไปแล้วเข้ามาถามกันเยอะมาก ว่าส่วนไหนของการ์ตูนที่เป็นเรื่องจริงบ้าง
อย่างเช่น เชอรี่ตอนเด็กก๋ากั่นขนาดนั้นเลยเหรอ, ของขวัญที่ทำให้ ตัดกระดาษทีละหน้าจริงเหรอ, เอ็มตกงานจริงเหรอ ?
เนื่องด้วยวิธีสร้างการ์ตูนเรื่องนี้ เกิดจากการเล่าเรื่อง และให้ข้อมูลกับนักเขียน แล้วส่วนที่เหลือก็เป็นจินตนาการของนักวาดว่าอยากจะให้แต่ละฉากนั้นออกมาเป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นตัวการ์ตูนก็ไม่ได้ตรงกับชีวิตจริงทั้งหมดซะทีเดียว
แต่ส่วนที่ผมสามารถบอกได้ก็คือ 95% นั้นมาจากเรื่องจริง ตัวละคร สิ่งของ เรื่องราวที่อยู่ในการ์ตูนมีอยู่จริง เพราะฉะนั้นบล็อกตอนนี้เลยขอเอาภาพมาเฉลยให้ดู เปรียบเทียบระหว่างการ์ตูนกับภาพเหตุการณ์จริงๆ ครับ 🙂
ซ้อมกีฬาสี
ในบทที่ 1 ฉากซ้อมเต้นในงานกีฬาสี ตอนนั้นเราซ้อมเต้นกันอยู่ที่ลานรับปริญญา(เก่า) มหาลัยขอนแก่น ซึ่งผมกับเชอรี่ก็ได้เต้นอยู่ใกล้ๆ กัน นั่งห่างกันแค่ 1 คนคั่น (ในการ์ตูนจะนั่งติดกัน)
ส่วนเสียงเพลงจากลำโพงก็ใช้วิทยุแบบที่เห็นในการ์ตูนจริงๆ ซึ่งก็ไม่ค่อยจะดังหรอกครับ แต่ก็เท่าที่เทคโนโลยีและเด็กสมัยนั้นพอจะหาได้
เต้นแถวหน้า
ฉากเต้นกลางสนามในกีฬาสี เราสองคนเต้นข้างกันจริงครับ และก็ได้ยืนอยู่แถวหน้าสุด เพราะตัวเตี้ยที่สุดในแถวทั้งคู่ -_-“
ถ้าดูดีๆ จะเห็นว่าตอนนั้นเอ็มตัวเตี้ยกว่าเชอรี่นิดหน่อย
โคลน
จุดที่คนถามกันมามากที่สุด คือฉากที่เชอรี่แอนด์เดอะแก๊งลากเอ็มไปโยนลงโคลน ท่ามกลางสายฝน ซึ่งเป็นเรื่องจริงหรือเปล่านั้น ดูรูปทางขวาเอาเองละกัน …
แป้ง
ฉากที่เชอรี่แอนด์เดอะแก๊ง (อีกแล้ว) เอาแป้งมารุมเทใส่เอ็มจนขาวไปทั้งตัวในห้องเรียน ซึ่งจากในรูปของจริงจะเห็นว่าโดนแป้งไปเยอะมากจนเข้าตา เละไปหมดเลย (หนูโดนกลั่นแกล้ง >o<~~)
จดหมายฉบับแรก
จดหมายที่เชอรี่ให้เอ็มฉบับแรก เป็นกระดาษพับเป็นรูปสี่เหลี่ยมแบบในการ์ตูนเลยครับ และประโยคที่เขียนจ่าหน้าจดหมายก็เป็นแบบนั้น 100% ต้องขอบคุณน้องเอ้คนวาดที่ละเอียดขนาดลอกลายมือเชอรี่ไปเขียนแบบกลับหัวให้
ส่วนที่เขียนว่าจากพี่ม.ปลาย ก็เพราะเชอรี่เขิลไม่อยากเขียนว่ามาจากตัวเอง แต่ภายหลังก็เขียนชื่อตัวเองตลอด
สร้อยที่มีความหมาย
ในบทที่ 2 เอ็มได้ตัดกระดาษบนดิกชันนารีทีละแผ่น เพื่อทำเป็นกล่องใส่สร้อยไปให้เชอรี่เป็นของขวัญวันเกิด ซึ่งดิกที่ถูกตัดเล่มนั้นก็มีอยู่จริงดังรูปข้างบน
ส่วนสร้อยคอที่เอ็มให้เป็นของขวัญนั้น ทุกวันนี้เชอรี่ก็ยังใส่สร้อยเส้นนี้อยู่ทุกวัน อ่านที่มาของสร้อยเส้นนี้ได้จาก -> ของขวัญวันเกิดที่มีความหมายที่สุด
ส่วนที่ในการ์ตูนเขียนเรื่องสร้อยขาด นั่นก็เป็นเรื่องจริงครับที่อยู่ดีๆ สร้อยเส้นนี้ก็ขาดที่โรงเรียนโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ตอนที่สร้อยขาดพอเงยหน้ามา เราไม่ได้เจอกันแบบในการ์ตูนนะครับ
ขวดโหลปลาตะเพียน
ของขวัญวันเกิดที่เชอรี่ให้เอ็มในปีต่อมา ได้เห็นแว๊บๆ ในการ์ตูนแค่ 2 ช่อง แต่ขวดโหลที่ข้างในมีปลาตะเพียน สานด้วยมือของเชอรี่นั้นก็มีหน้าตาดังรูป ทุกวันนี้ผ่านมา 15 ปีแล้ว ของขวัญชิ้นนี้ก็ยังอยู่ดีมีสุข และวางตั้งอยู่ที่เรือนหอของเราสองคนครับ 🙂
ตกงาน, บริษัทปิด
ในบทที่ 3 ช่วงแรกจะเห็นรูปเอ็มแบกกล่องในนึงกลับมาที่ห้อง และใน MSN ก็เขียนว่า “ตกงาน“
ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงที่เอ็มเคยโดน Layoff เมื่อหลายปีก่อน และก็ต้องตกงานอยู่ช่วงหนึ่ง และก็เป็นช่วงที่ได้รู้จักกับเชอรี่มากขึ้น จนเราได้ไปกินข้าวด้วยกันมื้อแรก ตั้งแต่รู้จักกันมาสิบกว่าปี
อ่าน: เมื่อผมโดน Layoff
บอกรักริมทะเล
เราสองคนรู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงที่เพื่อนๆ ชวนกันไปเที่ยวทะเลบางแสน ในคืนนั้นเราก็ได้มีโอกาสบอกความในใจกันเป็นครั้งแรกว่าชอบกัน ทั้งที่ในใจก็คิดแบบนั้นอยู่แล้วมาตลอดสิบกว่าปี
รูปขวาล่างเป็นรูปคู่รูปแรกของเราสองคน ถ่ายที่ริมชายหาดบางแสนครับ 🙂
Note: ข้างล่างจากบรรทัดนี้เป็นเนื้อหาบทที่ 4 ซึ่งจะ Spoil นิดหน่อยนะครับ ><
แอบไปซื้อแหวนขอแต่งงาน
ในบทที่ 4 (ที่ไม่ได้เปิดให้อ่านออนไลน์) จะมีฉากที่เอ็มไปแอบซื้อแหวนขอแต่งงาน ซึ่งเชอรี่จะถูกพี่ๆ หลอกล่อให้ไปช่วยช๊อปปิ้งที่อื่นอยู่
ฉากนี้ทั้งรูปของร้านขายเพชรและตัวแหวนนั้นก็เอามาจากรูปร้านจริงๆ ใน Amsterdam ครับ
อ่าน: เบื้องหลังการแอบไปซื้อแหวนขอแต่งงาน
ขอแต่งงาน
อันนี้หลายคนน่าจะเห็นกันบ้างแล้ว คือในตอนท้ายของการ์ตูนจะมีฉากที่เอ็มไปขอเชอรี่แต่งงาน ซึ่งมุม แสง ท่าทางทั้งหมด นั้นก็มาจากรูปและวิดีโอที่มีอยู่จริง
มีนิดนึงคือในการ์ตูนนั้นตำแหน่งเอ็มกับเชอรี่จะสลับซ้ายขวากับความเป็นจริง นั่นก็เพราะนักวาดบอกว่ามุมผู้ชายอยู่ซ้าย ผู้หญิงอยู่ขวานั้นจะออกมาสวยกว่า ภาพก็เลยออกมาเป็นมุมนี้
——————————————————————————————
การ์ตูน: iStory รักนี้ไม่ต้องการเวลา
โปรเจ็คพิเศษของเอ็ม (@Khajochi) กับเชอรี่ (@CherryJaja) ที่ใช้เวลาทำมานานกว่า 8 เดือน เป็นการ์ตูนขนาดยาว ในเล่มมีทั้งสิ้น 107 หน้า แบ่งออกเป็น 4 บท ว่าด้วยเรื่องราวของเอ็มกับเชอรี่ ตั้งแต่รู้จักกันเมื่อ 16 ปีก่อน จนถึงแต่งงาน
พิมพ์เพื่อจำหน่ายในงานแต่งงานทั้งสิ้น 200 เล่ม โดยรายได้ทั้งหมด 100% ไม่หักค่าใช้จ่าย บริจาคให้กับสภากาชาดไทย ราคาเล่มละ 100 บาท ถ้าพูดอีกอย่างหนึ่งคือผมขอเชิญชวนทุกท่านบริจาคให้สภากาชาด 100 บาท แถมฟรีการ์ตูน 1 เล่ม !! (หรือหากใครต้องการบริจาคมากกว่านั้นก็ยินดีครับ)
การ์ตูนมีทั้งหมด 4 บท จะเปิดให้อ่านฟรี 3 บทแรกทางบล็อกแห่งนี้, Facebook และ Google+ แต่ถ้าใครอยากอ่านตอนจบต้องซื้ออ่านเอานะจ๊ะ 😛 เปิดขายหน้างานแต่ง และสั่งซื้อได้บนหน้าบล็อก (รายละเอียดจะแจ้งอีกครั้ง)
การ์ตูน iStory
- สั่งซื้อ การ์ตูน iStory ออนไลน์
- ที่มาของการ์ตูน iStory รักไม่ต้องการเวลา
- ตอนที่ 1 – 16 ปีแล้วสินะ ..
- ตอนที่ 2 – Love Later
- ตอนที่ 3 – หากันจนเจอ
- ตอนที่ 4 – ฉันคิดว่ารักมันคือความผูกพันธ์
