ในคืนที่ผมตัดสินใจจะขอเธอแต่งงาน

ผมเขียนบล็อกชิ้นนึงไว้เมื่อคืนวันพุธที่ 13 ตุลาคม 2010 … เขียนไว้เพื่ออ่านคนเดียวครับ

เหตุผลที่เขียนไว้อ่านคนเดียว เพราะผมต้องการที่จะบันทึกความรู้สึกในตอนนั้นเอาไว้ อยากที่จะเขียนอะไรบางอย่าง ว่าตอนนั้นผมรู้สึกอะไรอยู่

คืนนั้นเป็นคืนที่ผมตัดสินใจแล้วว่า จะขอเชอรี่แต่งงาน หลังจากที่คิดเรื่องนี้มาเป็นเวลานานหลายปี ..

มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะครับ กับการที่เราจะคิดว่าเราจะขอใช้ชีวิตหลังจากนี้ อยู่กับผู้หญิงหนึ่งคน จะรักและดูแลเขาไปตลอดชีวิต ไม่ว่าจะแก่เฒ่าไปแล้วแค่ไหนก็ตาม ..​ มันเหมือนเป็นความรับผิดชอบที่ใหญ่มากสำหรับผู้ชายตัวเล็กๆ อย่างผม

เวลาผ่านไป … วันต่อมาผมก็ไปซื้อแหวนขอแต่งงาน … จากนั้นผมก็ขอเธอแต่งงานดังหวัง และพรุ่งนี้ก็จะถึงวันแต่งงานของเราสองคน 🙂

เลยแอบเอาสิ่งที่เขียนไว้เมื่อปีกว่าที่ผ่านมา กลับมาดูอีกครั้งเพื่อย้ำตัวเองสักนิด .. น้ำเน่าหน่อยนะครับ โปรดอย่าถือสา …

………………………………………………………………………………………………

Wed 13 Oct 2010 – Netherlands

วันนี้ผมตัดสินใจจะขอเชอรี่แต่งงาน

ถึงแม้จะเป็นคำสั้นๆ แต่เป็นเรื่องสำคัญและเรื่องใหญ่ในชีวิต กับการที่เราจะฝากชีวิตของเราและของเค้าไว้ด้วยกัน เพื่อจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ … เนื่องจากมันเป็นความรู้สึกที่เข้ามาและก็กินใจมากในตอนนี้ จึงอยากจะขอจดบันทึกเอาไว้ว่าตอนนี้คิดอะไร รู้สึกยังไง

ผมเคยคิดถึงเรื่องแต่งงานมานานแล้ว จริงๆ ก็แทบจะคิดอยู่ตลอดเวลา เพียงแต่พยายามไม่แสดงออกอะไร ผมเชื่อว่าเชอรี่เองก็คงจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ก็ด้วยเหตุผลหลายอย่าง ทำให้เรายังไม่พร้อมในเรื่องนี้ .. หรืออาจจะเป็นผมคนเดียวที่ยังไม่พร้อมก็ไม่รู้

ทำไม ?

อาจจะด้วยชีวิตในวันเวลาปกตินอกจากเรื่องงานแล้วก็ยังมีเรื่องเรียน และเรื่องอื่นๆ อีกมากมายที่ให้คิดให้ทำ ตามประสาคนชอบหาอะไรมาให้ตัวเองได้ยุ่งๆ อยู่ตลอด จนทำให้เรื่องแต่งงานดูจะเป็นเรื่องที่ต้องรอ .. รออะไรบ้าง ?

  • รอวันที่เรียนให้จบก่อน
  • รอวันที่ทำงานได้ถึงจุดที่มั่นคงก่อน
  • รอให้มีเงินพอที่จะสร้างครอบครัวก่อน
  • รอให้เราทั้งคู่มั่นใจกันและกันอย่างเต็มที่ก่อน

แต่มาถึงตอนนี้ .. ผมรอมันไม่ไหวแล้ว

ผมรู้เพียงแค่ว่า .. ผมรักผู้หญิงคนนี้มาก
รักมากขึ้นในทุกนาทีที่ได้คบกัน รักมากทุกวันจนไม่อยากให้มีคำว่ารอ ..

ก่อนจะมาเที่ยวต่างประเทศในคราวนี้ ผมตั้งใจว่าจะคิดทบทวนเรื่องแต่งงาน เรื่องของเราสองคน .. บางทีการที่ได้ใช้เวลาอยู่ในต่างประเทศ การที่ไม่ต้องคิดเรื่องงาน เรื่องเรียน แล้วมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ มันทำให้เราได้เห็นมุมนึงของชีวิตที่เราค้นหามานาน

ผมค้นพบว่าที่สุดแล้วชีวิตของคนเราก็ต้องการเพียงแค่ความรัก มากกว่าสิ่งอื่นใด
แล้วผมก็ค้นพบอีกว่า

มีคนคนนึงที่รักผมมาก มากกว่าที่คิด อาจจะรักมากกว่าที่ผมรักตัวเองซะอีก ..

เค้าคือเชอรี่

ในวันนี้ ผมจึงตัดสินใจแล้วว่าจะขอเชอรี่ .. แต่งงาน

ผมไม่มีแหวน ไม่มีชุดหล่อๆ ดูดี ไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยแม้แต่นิดเดียว

แต่ไม่ว่าเธอจะรับคำขอนี้หรือไม่ หรือผมจะได้ขอเธอตามที่ใจเรียกร้องหรือเปล่า
ผมก็จะไม่เสียใจเลยแม้แต่นิดเดียว

เชอรี่ครับ .. ผมรักคุณ

เอ็ม
13 ตุลาคม 2553 เวลา 23.40
ประเทศเนเธอร์แลนด์