หนังรอบเที่ยงคืนหรือที่เรียกกันว่ามิดไนท์รอบแรกในชีวิตผมคือ Scream ภาค 1 จำได้ว่าหลังจากดูเสร็จผมไม่กล้าอยู่บ้านคนเดียวและต้องเปิดไฟนอนอยู่หลายคืน
หนังในชุด Scream เป็นหนังสยองขวัญที่ขอขึ้นหิ้งไว้บูชาเรื่องหนึ่ง ด้วยเหตุผลหลายอย่าง แต่ที่ชอบที่สุดคือการพยายามทำตัวเป็นหนังที่ “รู้ทันหนังสยองขวัญ” หรืออาจจะเรียกอีกอย่างว่า “รู้ทันคนดู”
Scream ภาคแรกมาพร้อมกับการไล่กฏตายตัวของหนังสยองขวัญมากมาย อย่างเช่น อย่าบอกใครว่าเดี๋ยวจะกลับมา, อย่าดื่ม อย่าเมา และอย่ามีเซ็กส์เป็นต้น ซึ่งถึงแม้ทุกภาคตัวละครจะทำตามกฏเป็นอย่างดี แต่ก็ตายกันเหี้ยน (ฮา)
เพราะงั้นทุกภาคที่ไปดู Scream ก็เลยได้อารมณ์ประมาณว่า “มึงจะมาไม้ไหนล่ะคราวนี้” และก็ไม่เคยผิดต้องหวัง ด้วยผู้กำกับ (Wes Craven) และคนเขียนบท (Kevin Williamson) เป็นคนเดิมในทุกภาค
[Spoil]
- Scream 4 มาพร้อมกับการรู้ทัน “หนังรีเมค” (อ่าว .. ทีตัวเองยังรีเมคเลย)
- หนังเปิดตัวย้อนรอยภาคแรก คือสาวสองคน อยู่ในห้อง ดูหนังสยองขวัญ โดนเสียบตายเละ .. แต่ที่มันเทพกว่านั้นคือมันเป็นหนังซ้อนหนัง ซ้อนหนัง ซ้อนหนัง (ไม่ได้พิมพ์ผิด)
- ยังน่ากลัวเหมือนเดิม
- ทั้งโรงเหมือนจะเหวอกันเลยทีเดียว แต่ผมนั่งขำก๊าก ฮากับไอเดียของคนเขียนบท
- Neve Campbell แก่แล้ว แต่ยังสวยอยู่
- Emma Roberts คือแสงสว่างของเรื่อง สวย เอ๊ก โหด ฮา
- มีดเป็นอุปกรณ์ฆ่าที่สร้างความหวาดเสียวได้สูงสุดจริงๆ
- ฉากสุดเทพคือตอนที่ตัวละครไล่ชื่อหนังรีเมคทั้งหมด 30 กว่าเรื่องรวด และตอนจบที่หักมุมให้ตัวร้ายชนะ (แต่หลังจากนั้นก็เริ่มแป๊กนิดๆ)
สรุปแล้วชอบมากเลย ถึงแม้มันจะแป๊กใน Box Office แต่ก็ยังอยากเห็น Scream 5 อยู่นะ จุ๊บ จุ๊บ
 |
| ฉากเปิดสุดเทพ |
 |
| มันมาแล้ว |
 |
| ตัวละครมากันครบ |
 |
| 3 ตัวละครหลัก |
 |
| เจ๊ Neve ยังสวยอยู่ |
 |
| แก๊งเด็กเกรียนใหม่ |
 |
| Emma Roberts <3 |
 |
| แถมอีกรูป |
